ΤΟ ΓΑΡΥΦΑΛΛΟ

 

Μια φορά κι έναν καιρο σε έναν τόπο μακρινό ζούσε ένας εργάτης που είχε μια κόρη την οποία αγαπούσε παρά πολύ.Μια μέρα πηγαίνοντας σπίτι του βρήκε στην άκρη του μονοπατιού ένα γαρύφαλλο που όμοιο του σε ομορφιά δεν είχε άλλο στο κόσμο.Το πήρε και το πήγε στην κόρη του και εκείνη το έβαλε σε ένα βάζο με νερό. Το βραδυ καθώς το κρατούσε και το θαύμαζε έπεσε το  γαρύφαλλο πάνω στο αναμμένο κερί και κάηκε.Ξαφνικα εμφανίστηκε μπροστά της ένας όμορφος    νέος.Το κορίτσι ξαφνιάστηκε χωρίς να μπορεί να μιλήσει.Ο όμορφος νέος είπε με θλιμμένη φωνή.

          

«  Γιατί δεν μου μιλάς; θα πρέπει να με αναζητήσεις ανάμεσα στους βράχους όλου του κόσμου» είπε και εξαφανίστηκε από μπροστά της.Το κορίτσι δεν είχε ξαναδεί ωραιότερο νέο από αυτόν και τον
Ονειρευόταν νύχτα και μέρα. Τα λόγια του στριφογύριζαν στο μυαλό της «θα πρέπει να με αναζητήσεις ανάμεσα στους βράχους όλου του κόσμου» Το καρότσι έπαψε να είναι ευτυχισμένο στο σπίτι του και αποφάσισε να ψάξει να τον βρει.Εφυγε από το σπίτι και αφού περπάτησε και περπάτησε έφτασε στην όχθη ενός ποταμού με έναν ψηλό βράχο στην όχθη.Εκατσε στην όχθη να ξεκουραστεί και επειδή είχε πολύ ζέστη και ήταν κουρασμένη άρχισε να κλαίει.

  

Ο βράχος ξαφνικά άνοιξε και ο όμορφος νέος εμφανίστηκε μπροστά της.
  « Γιατί κλαις;» είπε.Το κοριτσι ήταν φοβισμένο και δεν μπορούσε να πει λέξη παρά μόνο έκλαιγε.Ο  όμορφος νέος είπε τότε.
Μέσα στο δάσος θα βρεις ένα μεγάλο σπίτι με έναν μεγάλο αγρό. Πήγαινε και ζήτησε δουλειά θα σε κρατήσουν,και λέγοντας αυτά εξαφανίστηκε μέσα στον βράχο. Το κορίτσι δεν είχε τι άλλο να κάνει  και ακολούθησε την συμβουλή του όμορφου νέου. Βρήκε το σπίτι και ζήτησε δουλειά. Η κυρία του        σπιτιού χρειάζονταν καμαριέρα και την κράτησε. Σύντομα το κορίτσι έγινε η αγαπημένη καμαριέρα της κυρίας λόγω των καλών της τρόπων και της εργατικότητας της.

 

 Οι άλλοι υπηρέτες άρχισαν να την ζηλεύουν και όλο την πλήρωναν με διάφορους τρόπους. Μια μέρα πάνε στην κυρία και λένε.

 « Ξέρετε το κορίτσι λέει Ότο μπορεί να πλύνει όλα τα βρώμικα ρούχα μόνη της και δεν χρειάζεται άλλον για βοήθεια» Η κυρία φώναξε το κορίτσι και ρώτησε αν είναι αλήθεια. Το φτωχό κορίτσι είπε ότι είναι ψέμα και ποτέ δεν είπε κάτι τέτοιο. Οι άλλοι υπηρέτες όμως είπαν ότι το άκουσαν όλοι τους.Ετσι η κυρία την διέταξε να πλύνει όλα τα βρώμικα ρούχα σε μια μέρα. Το κορίτσι πήγε στο ποτάμι τα βρώμικα ρούχα και από την απελπισία της άρχισε να κλαίει. Ο βράχος άνοιξε και ο  όμορφος νέος βγήκε έξω.

    « Γιατί κλαις;» Ρώτησε. Το κορίτσι όμως δεν έβγαλε μιλιά παρά μόνον έκλαιγε. 

  

« Μην ανησυχείς για το πλύσιμο των ρούχων, αφήσετε στην όχθη και φώναξε τα πουλιά όλου του κόσμου να έρθουν να σε βοηθήσουν» είπε και εξαφανίστηκε μέσα στον βράχο. Έτσι και έκανε το  φτωχό κορίτσι.
« Πουλιά όλου του κόσμου ελάτε σας παρακαλώ να με βοηθήσετε» Τα πουλιά ήρθαν από παντού  μεγάλα, μικρά, άσπρα, μαύρα, κάστανα, κόκκινα πράσινα κίτρινα.

Έπιασαν με το ραμφος τα ρούχα και τα τίναζαν μέσα στο νερό και σύντομα όλα τα βρώμικα ρούχα έγιναν κατάλευκα. Το απογευμα γύρισε στο σπίτι και οι άλλοι υπηρέτες και η κυρία δεν πίστευαν στα μάτια τους. Έτσι η κυρία συμπάθησε περισσότερο το κορίτσι αλλά οι υπηρέτες έγιναν πιο    ζηλοφθονοι και σκέφτονταν τι άλλο να κάνουν για να βλάψουν το κορίτσι.

 

Η κυρία είχε έναν γιο ο οποίος κάποια μέρα βγήκε να κάνει έναν περίπατο στο δάσος και δεν γύρισε ποτέ. Η μητέρα του από το κλάμα είχε σχεδόν τυφλωθεί. Αυτοί λοιπόν πήγαν στην κυρία και είπαν ότι το κορίτσι λέει πως ξέρει που θα βρει το γιατρικό για να γίνει καλά η κυρία. Το κορίτσι βέβαια δεν είπε κάτι τέτοιο αλλά αυτοί είπαν ότι την άκουσαν όλοι να το λέει. Και έτσι η κυρία έστειλε το κοτιτσι να βρει το θαυματουργό φάρμακο. Η φτωχή κοπέλα πήγε πάλι στο ποτάμι και έκατσε στην όχθη.

 

Άρχισε να κλαίει γοερά απαρηγόρητη. Αμέσως βγήκε ο όμορφος νέος από τον βράχο.
« Γιατί κλαις;» Αλλά απάντηση δεν πήρε παλι και είπε στο κορίτσι.
« ξέρω πως θα βρεις το νερό που θα γιατρέψει τα μάτια της κυρίας, πάρε ένα κύπελλο και φώναξε τα   πουλιά όλου του κόσμου και ζήτησε τα να κλαψαου όλα μαζι» αυτά είπε και χάθηκε μέσα στον βράχο.Το κορίτσι έκανε ότι την είπε ο νέος.Φωναξε τα πουλιά πήρε ένα κύπελλο στα χέρια της και τα παρακάλεσε να κλάψουν όλα μαζί. Το κάθε πουλί άφηνε από ένα δάκρυ μέσα στο κύπελλο και το τελευταίο το μικρότερο άφησε και ένα άσπρο φτερό.

Όταν η κυρία έπλυνε τα μάτια της με τα δάκρυα των πουλιών χρησιμοποιώντας το φτερό του μικρου πουλιού άρχισε να βλέπει καλύτερα και σιγά σιγά όπως πριν. Οι υπηρέτες δεν μπορούσαν να ησυχάσουν από την ζήλεια τους και σκεφτόταν τι άλλο να πουν στην κυρία για να βλάψουν το κορίτσι. Την είπαν λοιπόν πως άκουσαν την κοπέλα να λέει ότι ξέρει πως θα λυθούν τα μάγια του γιου της και η κυρία του τους πίστεψε και είπε.
« εάν λύσεις τα μαγιά του γιου μου θα σε παντρέψω μαζί του» Τι να κάνει η άμοιρη κοπέλα και πήγε πάλι στο ποτάμι έκατσε στην άκρη και έκλαιγε απαρηγόρητη. Ο όμορφος νέος βγήκε από τον βράχο και ρώτησε γιατί κλαίει, απάντηση δεν πήρε.
« ξέρω ότι η μητέρα μου σε έστειλε να λύσεις τα μάγια. Μάζεψε όλα τα κορίτσια που είναι στην πόλη και να έρθουν εδώ με αναμμένα κεριά δεν πρέπει να σβήσει όμως κανένα κερί» είπε και εξαφανίστηκε μέσα στον βράχο. Το κορίτσι έτρεξε στην πόλη και μάζεψε όλα τα κορίτσια και κρατώντας από ένα κερί με πομπή έφτασαν στο ποτάμι.

Το φτωχό κορίτσι ήταν τελευταίο και ο αέρας ξαφνικά την έσβησε το κερί της.
« τι πρέπει να κανω;το κερί μου έσβησε» ο όμορφος νέος βγήκε από τον βράχο του και είπε.
« τελικά μίλησες μαζί μου τώρα τα μαγιά λύθηκαν»
« νόμιζα πως δεν θα λυθούν όταν το κερί μου έσβησε» είπε το κορίτσι. Ο νέος εξήγησε ότι τον έκαναν με μάγια γαρύφαλλο και θα λύνονταν από τον άνθρωπο που θα έκαιγε το γαρύφαλλο και θα μιλούσε μαζί του.
« όταν καιγομουν δεν είπες λέξη και έτσι έπρεπε να γυρίσω στα βράχια» Η μητέρα του νέου έγινε η πιο ευτυχισμένη στον κόσμο όταν τον είδε γερό να είναι πάλι κοντά της. Ευχαρίστησε το κορίτσι και το φίλησε στα δυο του μάγουλα. Η μικρή κοπέλα δεν έκλαψε ποτέ ξανά παντρεύτηκαν με τον όμορφο νέο και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα!