Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΤΡΕΙΣ ΓΙΟΥΣ

Μια φορά και έναν καιρο σε έναν τόπο μακρινό ζούσε ένας βασιλιάς με τους τρεις γιούς του τους οποίους αγαπούσε πολύ.Θελησε να δει ποσό τον αγαπούσαν και εκείνοι τους φωνάζει λοιπόν και ρωτάει τον καθένα ποσό πολύ τον αγαπάει.

«Πατέρα μου εγώ σε αγαπώ όπως το χρυσάφι» είπε ο πρώτος.Ο βασιλιάς ευχαριστήθηκε πολύ.

«Πατέρα μου εγώ σε αγαπώ όσο τα χρήματα» είπε ο δεύτερος.Χαρηκε ο βασιλιάς.

«Σε αγαπώ πατέρα μου όσο το αλάτι» είπε ό τρίτος γιος στον βασιλιά.Θυμωσε τότε πολύ ο βασιλιάς και έδιωξε τον τρίτο γιο.

   

Αυτός αφού περιπλανήθηκε από χώρα σε χώρα έκανε πολλές δουλειές και με την δουλειά και την εξυπνάδα του κατάφερε να γίνει βασιλιάς σε ένα άλλο βασίλειο.Περασαν πολλά χρόνια ο βασιλιάς γέρασε και δεν θυμόταν πολύ τον τρίτο γιο.Εκεινος δεν ξέχασε τον άδικο διωγμό του αλλά δεν κρατούσε κακιά στον πατέρα του.Καποια μέρα αποφάσισε να καλέσει βασιλιάδες από κοντινά και μακρινά βασίλεια για να τους κάνει το τραπέζι.

 

Ανάμεσα τους ήταν και ο πατέρας του.Το τραπέζι ήταν πλούσιο είχε όλα τα καλά, φαγητά και γλυκά  μόνο που τα φαγητά όλα ήταν ανάλατα.Αυτο ζήτησε να κάνουν οι μάγειρες του.

   

Κάθισαν όλοι στο τραπέζι και άρχισαν να τρώνε.Ο βασιλιάς πατέρας του μόλις άρχισε να τρώει το φαγητό του φάνηκε πολύ άνοστο και σταμάτησε το φαΐ.

Λυπημένος έβλεπε όλα τα ωραια φαγητά που ήταν όμως τόσο άνοστα! Τότε ο τρίτος γιος που καθόταν δίπλα του αλλά ο βασιλιάς δεν τον είχε γνωρίσει του λέει.

«Πατέρα μου πριν χρόνια σου είπα ότι σε αγαπώ όσο το αλάτι και εσυ με έδιωξες.Εισαι λυπημένος όμως τώρα γιατί δεν μπορείς να φας το φαγητό σου επειδή είναι άνοστο χωρίς αλάτι»

 

Ο βασιλιάς αναγνώρισε τον γιο του και τον ζήτησε συγνώμη γιατί κατάλαβε το λάθος του.Αγκαλιαστηκαν και οι δυο συγκινημένοι και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.