Ο ΛΥΚΟΣ ΚΑΙ Η ΑΛΕΠΟΥ

Παραμυθι από την Ελλάδα

Μια φορά και έναν καιρο η αλεπού και ο λύκος αποφάσισαν να σπείρουν μαζί ένα χωράφι.Οταν ήρθε ο καιρός του θερισμού πήγαν στο χωράφι για να θερίσουν.Η ζέστη ήταν πολύ και η πονηρή αλεπού έκανε τα πάντα για να αποφύγει την δουλειά.

 

Βλέπει λοιπόν έναν βράχο ψηλά στο βουνό και λέει.

«Σύντροφε λύκε βλέπεις τον βράχο εκείνον;»

«Τον βλέπω» λέει ο λύκος.

«Αν τον αφήσουμε έτσι μπορεί να πέσει και να μας πλακώσει.Εσυ θέρισε και γω θα πάω να τον κρατήσω για να μην πέσει» λέει η αλεπού.

 

Ο λύκος πίστεψε την αλεπού και αρχίζει μόνος του να θερίζει το χωράφι.Η αλεπού κοιμόταν του καλού καιρού κάτω από τον βράχο.

 

Οι μέρες πέρασαν και έπρεπε να αλωνίσουν.Χωρισαν μετά το το σιτάρι από το άχυρο και όταν τελείωσαν η αλεπού λει τον λύκο.
«Κυρ λύκε τι θες να πάρεις το πολύ άχυρο,  εγώ το  λίγο σιτάρι η εγώ το πολύ άχυρο;»
Ο λύκος όμως ακούσε μόνο το «πολύ» και το «λίγο» και λέει.
«Εγώ το πολύ και εσυ το λίγο»
«Όπως θες κυρ λύκε εσυ διάλεξες καλοφάγωτο και του χρόνου να σπειρουμε μαζί ξανά» Ο λύκος του φυσούσε και δεν κρύωνε......