Η ΔΙΨΑΣΜΕΝΗ ΚΟΥΡΟΥΝΑ
Παραμυθι από το Μπανγκλαντές

Μια φορά κι έναν καιρο στο δάσος ζούσε μια κουρουνα που ήταν πολύ διψασμένη.Οσο κι αν έψαχνε να βρεί νερό δεν έβρισκε με τίποτα.Τελικα ανέβηκε στην κορυφή ενός δέντρου και κοίταζε γύρω γύρω μήπως και δει κάπου λίγο νερό.

 

Κάπου μακριά είδε έναν κήπο 

«Εκεί μπορεί να βρω νερό» σκέφτηκε και πήγε προς τον κήπο.Μολις έφτασε βλέπει ένα πιθάρι.

«Α! εδώ θα βρω νερό»είπε και κάθησε στο στόμιο του πιθαριου.Πράγματικα το πιθάρι είχε νερό.Το νερό όμως ήταν λίγο έφτανε μόνο έως τη μέση του πιθαριου.Η κουρουνα έσκυβε και ξανά έσκυβε αλλά δεν μπορούσε να φτάσει το νερό.

 Μια πάπια που ήταν στο κήπο και είδε την προσπάθεια της κουρουνας είπε.

«Άδικα προσπαθείς δεν θα τα καταφέρεις το νερό είναι πολύ λίγο»

 

 Η κουρουνα την κοίταξε αλλά δεν έδωσε σημασία.Λιγο αργότερα την πλησιάζει μια χήνα.

«Κουρουνα προσπαθείς τόση ώρα και δεν ήπιες καθόλου νερό παρατατα»

Η κουρουνα την κοίταξε αλλά δεν απάντησε.

Σταμάτησε την προσπάθεια της και άρχισε να σκέφτεται τι να κάνει.Τοτε πέρασε από το μυαλό της μια ιδέα.Αρχισε με το ραμφος της να μαζεύει πετραδάκια και να τα ρίχνει μέσα στο πιθάρι.Το νερό άρχισε να ανεβαίνει σιγά σιγά.Οσα περισσότερα πετραδάκια είχανε τόσο το νερό ανέβαινε προς τα πάνω μέχρι που έφτασε στο στόμιο του πιθαριου.Η κουρουνα τότε έσκυψε και με το Ράμφος της ήπιε τόσο πολύ νερό μέχρι που ξεδίψασε.