ΤΟ ΒΑΤΡΑΧΑΚΙ ΚΑΙ ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΕΛΑΦΙ

Παραμύθι από το Κογκο

Μια φορά και έναν καιρό σε έναν τόπο μακρινό ζούσαν στο δάσος ο Λούσα το μικρό ελάφι και ο φίλος του το βατραχάκι.Καποια μέρα το βατραχάκι θέλησε να κάνει το τραπέζι στον Λούσα.

Ο Λουσα ετοιμάστηκε ντύθηκε στολίστηκε και ξεκίνησε για το σπίτι του φίλου του.

 Κ

 Στο μεταξύ το βατραχάκι επειδή αγαπούσε πολύ τον Λούσα ήθελε να τον ευχαριστήσει και είχε αγοράσει μια ασπρη κοτούλα για να την μαγειρέψει.Το βατραχάκι φορούσε στο χέρι του ένα όμορφο βραχιολάκι.Οτανο Λούσα έφτασε το βατραχάκι άρχισε να μαγειρεύει και έβγαλε το βραχιολάκι για να μην το λερώσει το έβγαλε και το ακούμπησε στον κομμένο κορμό ενός δέντρου.Το βραχιολάκι ήταν πολύ ωραίο και ο Λούσα το κοίταζε με ζήλια.Δεν άντεξε όμως και στο τέλος άρχισε να σκέφτεται πως να το πάρει για δικό του.Οταν το βατραχάκι πήγε να φέρει νερό ο Λούσα άρπαξε το βραχιολάκι και το έκρυψε στο εσώρουχο του.Εφαγαν ήπιαν τραγούδησαν γενικά πέρασαν πολύ καλά.

 Ο Λούσα σηκώθηκε και έφυγε και το βατραχάκι μάζεψε το τραπέζι έπλυνε τα πιάτα και όταν τελείωσε θυμήθηκε το βραχιολάκι πήγε να το πάρει αλλά το βραχιολάκι του δεν ήταν εκεί.Το βατραχάκι προσπάθησε να σκεφτεί τι μπορεί να έγινε το βραχιολάκι του.Θυμηθηκε το βλέμμα του Λούσα που δεν ξεκολλούσαι από το βραχιολάκι του και τότε κατάλαβε τι είχε κάνει ο φίλος του.Ηταν όμως αδύναμος δεν είχε πόδια γρήγορα με οπλές δεν είχε ούτε κέρατα πως να πιάσει και πως να πολεμήσει τον Λούσα.Στεναχωρημενο το βατραχάκι φώναξε όλα τα βατραχάκια της περιοχής και τους είπε τον καημό του.Τα βατραχάκια πιάστηκαν σφιχτά και έτριβαν το μέτωπο τους σκεφτόταν πολύ ώρα και έβγαλαν μια απόφαση.

 

Κάθε βατραχάκι θα κρατάει ένα άσπρο φτερό όπου και να πήγαινε για να θυμίζει την ασπρη κοτούλα που μαγείρεψε το βατραχάκι για τον Λούσα.Και οποίο θα τον συναντούσε θα τον ρωτούσε που είναι το βραχιολάκι του φίλου τους.Τα βατραχάκια πήγαιναν παντού και ο Λούσα τα συναντούσε με το άσπρο φτερό στο χέρι τους και τον ρωτούσαν.

«Που είναι το βραχιόλι του φίλου μας;»

Πέρασαν λίγες μέρες και ο Λούσα δεν άντεξε άλλο πήγε μετανιωμένος με το κεφάλι κάτεβασμενο στο βατραχάκι και του έδωσε το βραχιολάκι του.Το βατραχάκι έκανε χαρές μεγάλες.